Adam yolda yürürken küçük bir çocuğa rastladı. "Adın ne senin bakiim?" diye sordu. "Söylemem, tahmin et" dedi çocuk. "İyi bari, baş harfini söyle de tahmin edeyim" diye sürdürdü adam. Çocuk "Y" dedi. Diyalog şöyle devam etti:
"Yunus"
"Değil"
"Yusuf"
"Değil"
"Yakup"
"O da değil"
"Yavuz"
"Yok"
"Yasin"
"Yok, değil"
"Yıldırım"
"Değil"
"Yıldıray"
"Değil"
"Yetkin"
"..."
"Hay Allah... Yücel"
"..."
"Yılmaz"
"..."
"Yalçın"
"..."
"Yahya"
"Hayıııy, hiçbiyi değil"
"Allah Allaaah, adın ne oğlum senin?"
"Yamazan"
tatlı bi fıkra:)
YanıtlaSilTeşekkür ederim :)
YanıtlaSilAy yesinler onu ya :)
YanıtlaSilYanlış hatırlamıyorsam Van da yaşıyordunuz değil mi? Geçmiş olsun....
YanıtlaSilCok tesekkur ederim.
YanıtlaSil:-))))))))
YanıtlaSil:)))
Sil