12 Ekim 2014

Deli Bu

Vakitlerden bir vakit, kutsal gün doğumunu izlemek meramıyla yüce bir dağa çıkmaya karar vermişler. Geçkince bir bahar mevsimi yaşanmaktaymış. Gün doğumuna yetişmek için dağa geceden tırmanmak icap edermiş. Gece yarısına değin konuşup atışmışlar keyif içinde. Ondan sonra da kalkıp temkinli temkinli tırmanmaya başlamışlar. Göğün önüne geçmiş bulutlar da onları izliyormuş yukarıdan. Ne ki, kimsenin dikkatini çekmemiş bu. Dağa tırmandıkça havanın git gide soğuduğunu fark etmişler. Etmişler etmesine de bunu dağın yüksekliğine vermişler. Saatler geçmiş, gün doğumuna yakın, bir şeylerin yolunda gitmediğini sezmişler. Nihayet dağın doruğuna eriştiklerinde gün doğmak üzereymiş. Ve işte o esnada yağmur yağmaya başlamış. İçlerinden kimisi bu duruma hayıflanırken kimisi kader deyip avunmaya çalışmış. Aklı başında olan biri de ânın tadını çıkarmaya çalışmış. Dönüp yoldaşlarına şöyle demiş: "Buraya kutsal gün doğumunu izlemeye geldik. Ama görüyoruz ki gün o kutsal yüzünü bize göstermek istemedi. Elbet vardır bir bildiği. Fakat gelin de bu yağmurda ıslanalım hep birlikte. Söylesenize, kim yağmurda ıslanmak için bu dağın başına tırmanmayı göze alır?" Arkadaşlarının her biri içinden "Deli bu," deyivermişler. O da biliyormuş içlerinden geçeni. Hiç aldırmamış. Kendi kendine, "Yaşam hesap kitap yapılmadıkça güzeldir. Gün yüzünü göstermiyorsa, var yağmurda ıslan," demiş.

9 yorum:

  1. Ben dersimi aldim. Tesekkurler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Estağfurullah, ders vermek değil niyetim. :)

      Sil
    2. Biliyorum ama benim için vakitliydi bu yazı :D
      "zamanlama manidar" ahaherhesrh

      Sil
  2. Beklentiler diyorum, günü kaybettirmemeli.
    Bol çıkarımlı bi' yazı olmuş, teşekkür ederiz efendim, gece gece dönüp baktık kendimize.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba Emilia, hoş geldin. Beklentiler keşke sadece günü kaybettirmekle kalsalar, insanı insanlığından çıkarmaya kadar varıyorlar maalesef.
      Ben teşekkür ederim, yine bekleriz. Sağlıkla kal...

      Sil
  3. Yaşam değil de sevmenin adabı odur kanımca. Hesapsız, kitapsız... Daha da genişletirsek, kalple verilmesi gereken kararların.
    Güzel öykü...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Aze. İşin içine hesap kitap girdi mi her şey özünü yitiriyor. Sevgi de, saygı da.
      Sevgiler…

      Sil
  4. Şöyle hesap kitap plan program yapmadan yaşayacağımız bir gezegen olsa keşke yaa. Çok yoruluyorum bazen planlı yaşamaktan :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bizimkinin dışında Mars'ı biliyoruz, onun da sanırım buradan pek farkı yok. Geriye öbür altı gezegen kalıyor, onlara da ne zaman ayak basılır Allah bilir. Sözün kısası şimdilik pek mümkün görünmüyor, dünyacığımıza talim etmeye devam... :))
      Sevgiler...

      Sil

Yorumunuzda bir web sayfasına bağlantı vermek istiyorsanız buraya bakabilirsiniz.

Yorumlarla ilgili notlar için buradaki sayfanın sonuna bakabilirsiniz.

Sayfa başına git