Gabriel Pasternak ve Bakışları

Gabriel Pasternak tahterevalliye binmeye gidiyor ormanın dibindeki parka. Geç bir güz günü. Soğuk. Ortalık bomboş ve Gabriel Pasternak ormanın oradaki parka tahterevalliye binmeye gidiyor. Bu. Başka bir şey değil, bu. Ne ki tahterevallide karşısına oturacak kimsesi yok. Değil mi ya, bu hayatta bazı şeyler iki kişi gerektirir. Neyse ki karşısına oturacak kimsesi olmasa da bakışlarının ağırlığı var Gabriel Pasternak'ın. Bakışlarının ağırlığı, evet. Gabriel Pasternak nihayet ormanın dibindeki o parka varıyor, varıp tahterevalliye yerleşiyor. Yüzünü ormana dönüyor ve kendi ağır bakışlarını kendinin karşısına dikiyor. Bu. Sonrasında kalkıp iniyor. Hayat da, elbette, hep olduğu gibi ilginç bir trene benziyor.