Başlangıçta söz vardı, denir fakat bence başlangıçta her zaman bir görüntü vardır. Ben bir sohbete hep bir görüntüyle başlamışımdır. Fotoğraf söz konusu oldu mu en sevdiğim şey bir anın görüntüyle yazılabiliyor olmasıdır, çünkü asla geri gelmeyecektir o an. Fotoğrafı çekersin, aradan bir an geçer ve her şey değişmiştir.Abbas Kiarostami
Bu yüzdendir ki insana en çok fotoğraflar acı verir..
YanıtlaSilÇünkü fotoğraflar o ânı kayıt altına almışlardır. O andaki acıyı da sevinci de.
SilSelamlar...
"Yaşam sinemadır, ölüm bir fotoğraf", demiş Susan Sontag, yanlış değilse.
YanıtlaSilBence insana hangi duygunun; gördüğünün, duyduğunun, hissettiğin, kokladığının, acı verdiği çok kişiseldir.
Sontag taşı gediğine koymuş zaten, daha ne denir.
SilHer ne kadar ortak olanları olsa da acının, sevincin ve diğer pek çok duygunun kişisel olduğuna ben de katılıyorum.
Selamlar...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilEvet.
SilNe güzel demiş... Söz hep uçar, geriye kalan yazılar ve ölümsüz kareler... Sevgiler...
YanıtlaSilTeşekkürler persephone, sağlıkla kal...
SilFotoğrafı çekersin, aradan bir an geçer, her şey değişmiştir. Ama o an sabitlenmiştir artık, duygularla, anılarla, sevgiyle, saygıyla...
YanıtlaSilSelamlar, saygılar hocam.
SilHarika bir söz (ve fotoğraf), evet başlangıçta hep bir görüntü vardır, zihinde sözden önce hep bir görüntü oluyor gerçekten de..:)
YanıtlaSilEsasında hayata da bir görüntüyle başlarız. Sözden, hele yazıdan çok önce, anamızdan doğar doğmaz bir görüntü karşılar bizi bu dünyada.
SilSelamlar...
Herşey değişiyor :)
YanıtlaSil"Panta rhei." -Herakleitos.
SilSelamlar...