Bazıları gitmeye öyle koşullanmışlardı ki, gidiş zamanı geldiğinde, "Çok güzel olacak bu gidişimiz," dediler, "sonuçta gidecek olan bizleriz, ne mutlu bize!" Ve başlarını alıp gittiler.
Arkalarından bakanlar da, "Çok iyi yapıyorlar gitmekle, bugüne kadar hep buradaydık sonuç olarak, değişen bir şey yok bizim için," dediler. Pek az kimsenin de şunlar döküldü ağızlarından: "Diğerleri gittiğinde bizler kalırız."
Hep böyle, gidenler ve gidişler kutsandı işte. Kimseciklerin aklına gelmedi kalanlara sahip çıkmak.
Böylece devam etti gitti düzen.
Azıcık içim mi sızladı ne...
YanıtlaSilGitmeye yakın bir sızı mı, kalmaya mı?
YanıtlaSilşimdiye kadar hep kalan oldum, sanırım, bir kezi hariç.
SilSen kalanlardansın sanırım :)
YanıtlaSilEvet. ;)
SilIkisi arasında kalmak en zoru olsa gerek
YanıtlaSilÇok haklısın.
Silkaç kere bir şeyler yazdım yazdım sildim...Bu duyguyu bilmemekten değil.bu duyguyu en iyi bilip kelimelere sığdırmaktaki beceriksizliğim...bu konuyu çok düşündüğümden derinleşişim...
YanıtlaSilSenin bu yaşadığına pek aşinayım. İyi bilirim, kelimeleri bir türlü çıkarıp atamazsın içinden. Doğru kelime içinde yedi kat derine iner de çekip çıkaramazsın oradan.
SilSevgiler...