 |
Ne var ki babam bu işi de, diğer her iş gibi bana yaptırmazdı. Çocuktum çünkü.
Biri çıksa da "büyüyünce yaparsın"ın tarihini yazsa. Neler çıkar neler.
(Babam izin vermiyordu diye hiç odun kırmıyordum sanmayın, o evde değilken aklıma ne gelirse yapıyordum. Baltayla kafamı mı yarmadım, parmağımı mı kesmedim.)
Hayatta ne yapmak istiyorsa insan, o an yapmalı, kafasını yarma pahasına da olsa yapmalı, çünkü geçen zaman pek çok şeyi alıp götürüyor, bizse kalıyoruz kaldığımız yerde.
Çocukluğun elinden uçup gittiyse, odun kırma isteğin zamanın rüzgârına kapılıp gittiyse, kırmışsın kırmamışsın, neye yarar artık.
çocuklarının bir işi yapmasına izin vermeyen ebeveynlerin o çocukları aslında sakatladıklarını düşünürüm.
YanıtlaSilve o sakatlama hep iyilik örtüsünün altındadır.
Merhaba, hoş geldiniz.
SilEvet, haklısınız.
Ben de cok ozenirdim. Neydi sebebi ki? Belki de pazar sabahi sinemalarindan veya amerikan dizilerinden.
YanıtlaSilSonra cok denedim, olmadi hayalimdeki gibi. Baba o baltayi bir kere kontrollu verseydi, belki baltaci olmustum. Heh
Çocukken büyüklere ne diye bunca özeniyormuşum ki?.. Al işte, büyüdün; hadi bakalım yap yapabildiğince. Büyümese miydik hiç?
SilSelamlar.
O kadar hayakci olmadim. Buyumemis insanlar su baska yazida elestirdigimiz kalibinin adami olmayan adamlar oluyorlar.
YanıtlaSil