Durup dururken merak edip geçmişime gitmeye karar verdim.
Anneme geçmişimi nerede bulabileceğimi sordum.
"Eski samanlığın tavan arasına kaldırmıştım," dedi.
Kalkıp eski samanlığa gittim.
Baktım ki tavana çıkamayacağım, ne merdiven var ne bir şey.
Ötede otlayan atımız ilişti gözüme. Çağırdım, geldi.
"Tavan arasına çıkmam lazım," dedim ata. Derhal beni sırtlanıp çıkardı o da.
Çıkarınca da otladığı yere geri gitmek üzere dönecek oldu.
"Dur," dedim, "burada benim geçmişim duruyor, onu alıp gene ineceğim."
"O işler senin bildiğin gibi değil," diye yanıtladı beni at, "hem zaten senin geçmişinde ben yokum," diye de ekledi ve gitti.
çok beğendim.
YanıtlaSilMerhaba Çıplak Yazar. Beğendiğine sevindim. :)
SilBen de çok beğendim.
YanıtlaSilSağolasın Azeciğim. Sevgiler...
SilBen de beğendim.
YanıtlaSilTeşekkür ederim Jardzy. Nerelerdesin, görünmüyorsun?
SilGöçtüm ben memlekete.
SilOnun dışında iş güç, deniz, kum, güneş :D
Ankara'nın tam zıttı, çok şükür :D
Maşallah diyelim o zaman. :)
Sil