12 Mayıs 2016

Bu toprağı koklayan bizler

Üçümüz eve dönüyorduk. Ben, büyükbabam ve at. Salınmış bir atın nasıl yakalanabileceğini öğrendiğim gündü. Büyükbabam bir-iki adım önden gidiyordu. Onun ardı sıraysa benle at yürüyorduk. Keçiyolundaydık. Atın yuları benim elimdeydi. Ziyadesiyle mutluydum.

Atı bulacağımız yere varıncaya değin bir yandan onu nasıl yakalayacağımızı merak ede durmuş, bir yandansa bu işin dakikalar, hatta belki saatler alabileceğini düşünmüştüm. Vardığımızda atımızı bir başına otlarken görmüştük. Oysaki atlar hep beraber gezip dolaşırlar. Onu tutmamız beş dakikamızı almamıştı. Tutup bağlamış, gerisin geri dönüş yoluna koyulmuştuk.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorumunuzda bir web sayfasına bağlantı vermek istiyorsanız buraya bakabilirsiniz.

Yorumlarla ilgili notlar için buradaki sayfanın sonuna bakabilirsiniz.

Sayfa başına git