Vıladimir'e Mektup

Sevgili kardeşim Vıladimir,

Satırlarıma başlamadan önce selam eder, her iki karakaş gözlerinden hasretle öperim. Nasılsın iyi misin? İyi olmanı Cenabı Hak'tan niyaz ederim. Bizleri soracak olursan, hamdolsun hepimiz çok iyiyiz.

Moskova'da havalar nasıl, diye sormayacağım. Burada havalar böyleyse, orayı düşünemiyorum bile. Gerçi siz alışkınsınızdır. Her şey alışkanlıklar üzerine kuruludur, diyordu ya bir filozof, kimdi o, hatırlıyor musun? Misal, şimdi senle baban Moskova'dan kalkıp buraya gelseniz tişört mişörtle dolaşmaya kalkarsınız maazallah. Hele bir de senin Sibirya'da yaşayan bir teyzenle enişten vardı, adlarını da hatırlamıyorum şimdi, onlar gelse nasıl dolaşırlar, Allah bilir.

Unutmadan söyleyeyim, dedem geçenlerde 100 yaşına girdi. Gerçi doğum gününü tam olarak bilmiyoruz ama, 1913'te doğduğu için 2013'e girer girmez, onu da 100 yaşına girdi kabul ettik. Eğer şu son zamanlarda birileri doğum yapmadıysa, iki tane torununun torunu, yüzü aşkın da torunu var. Nasıl bir duygudur acaba?

Duyduğuma göre senin oğlan Moskova Anadolu Lisesi'ni kazanmış. Seni de yeğenimi de tebrik ederim. İnşallah kazandığı gibi bitirir ve iyi bir üniversiteye gider. Bu nasıl iştir arkadaş, benim daha çocuğum yok, seninki liseye başladı. Hayır, yaşlandığımı falan hissetsem yine dert değil, henüz gencim, daha yaşım kaç başım kaç. Gerçi, seni de çok erken evlendirdiydiler, değil mi? Neyse, bu konulara fazla girmeye gelmez.

Yazın buraya gelecek misiniz? Yolunuzu gözlüyorum, haberiniz olsun. Geçen yıl da o kadar bekledim, gelmediniz, aşk olsun yani. Antalya'ya gittim, üç kişiden birinin adı İvan, birinin Dimitri, birinin Ali. Antalyalı'dan çok sizinkiler var, herkes gelmiş, bir sen yoksun be kardeşim, olacak iş mi. Umarım bu önümüzdeki yaz da aynısını yapmazsınız.

Ludmila'yı görüyor musun? Pek göreceğini sanmıyorum ama yine de aklında olsun, görürsen çok selamlarımı söyle.

Şimdilik kendine çok iyi bak kıymetli kardeşim Vıladimir. Aleksey amcam ile Galina teyzeme çok selam söyle, ikisinin de ellerinden öperim.

Satırlarıma son vermeden önce tekrar selam eder, seni hasretle kucaklarım. Bu arada mektubun başına yanlışlıkla karakaş gözlerin yazmışım, senin kaşın gözün kara değil ki, alışkanlık kardeşim alışkanlık.

Baki selam.

Not: Acele cevap bekliyorum.