Que Sera Sera

Herhangi bir şeyi adamakıllı oluruna bırakmak da herkesin harcı değil gibime geliyor. Oluruna bırakmak... Başlangıçta basit mi basit görünüyor. Bir şeyi oluruna bırakmakta ne var? Değme gitsin. Ne var ki, üstüne biraz eğilince bunun da öyle kolay olmadığı görülüyor. Neyse, bu güzel yaz günü fazla derinlere dalmayalım.

Çok sevdiğim, sık sık da dinlediğim iki şarkıda "oluruna bırakmamız" salık veriliyor. Neyi? Hayatı. Biri Pink Martini'nin Que Sera Sera'sı, öbürü The Beatles'ın Let It Be'si. Let It Be şimdilik köşede dursun, gelin, Que Sera Sera'yı dinleyelim, oluruna bırakalım.  
  

Henüz küçük bir kızken,
"Ne olacağım?" diye sordum anneme.
Güzel olacak mıyım örneğin,
zengin olacak mıyım?

Şöyle yanıtladı beni annem:
Que sera sera:
her şey olacağına varır,
gelecek henüz gelmedi ki bilelim,
her şey olacağına varır.

Henüz daha bir öğrenciyken,
"Ne yapmalıyım?" diye sordum öğretmenime.
Resim mi yapmalıyım,
şarkı mı söylemeliyim?

Şu bilgece yanıtı verdi bana:
Que sera sera:
her şey olacağına varır,
gelecek henüz gelmedi ki bilelim,
her şey olacağına varır.

Büyüyüp aşık olduğumda,
"Bizi neler bekliyor?" diye sordum sevgilime.
Her gün böyle gökkuşağı olacak mı?

Şöyle dedi bana sevgilim:
Que sera sera:
her şey olacağına varır,
gelecek henüz gelmedi ki bilelim,
her şey olacağına varır.

Evet, her şey olacağına varır:
que sera sera.