Bu hayatta balık olmak

Kaç gündür bloğa bir şey yazasım yok. Fark ediliyordur. Alışık olmadığım bir durum değil, daha önce de çok geldi başıma. Neyse ki, bu kez en azından nedenini biliyorum. 

*

Hayat akıp gidiyor elbette. Orada da akıyordu, burada da akıyor. Akacak da. Fakat o akış esnasında neler olup bitecek, onu kestirmek biraz mümkün, biraz değil.

*

Sanırım bazen biz hayatı boşluyoruz, bazen de hayat bizi. Bizim boşlamamız hayatın umurunda olmaz herhalde, tavşan dağa küsmüş meselesi, fakat hayatın bizi boşlaması bizim için başlı başına bir dert.

*

Hayat akıp giden bir suya benzer. İnsansa bazen o suyun içindeki balıktır, bazen de dışarıdan suyun akışını izleyen bir yabancı. İşin tuhafı, hangisi olacağını seçmek her babayiğidin harcı değil. Yabancı olmak bir nebze kolay. Fakat ya balık olmak? Hele de bu devirde!