Gecenin ilerlemiş bir saatinde köpek havlamalarına uyandım sıçrayarak. Bütün ova bir savaş meydanı ya da bir çiftlik avlusu olmuştu sanki. Kızılımsı bir ışık vardı, her tarafım tutulmuş, ezilmiş olarak arabadan indim; alçak bulutların arasından çıkan yarım bir ay bir bıçak yarasını andırıyor ve ovayı kan rengine boyuyordu. Bir süre durup baktım. Gerçekten de büyük bir korkuya kapılmıştım.Cesare Pavese, Ay ve Şenlik Ateşleri. Can Yay.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuzda bir web sayfasına bağlantı vermek istiyorsanız buraya bakabilirsiniz.
Yorumlarla ilgili notlar için buradaki sayfanın sonuna bakabilirsiniz.