Olsaydı bir tren yolu

Via

Çocukluğumun geçtiği yer bağlamında birkaç büyük şanssızlığımdan biri, oradan geçen bir tren yolunun olmayışıydı. Trenin geçip geçmemesi önemsenecek bir mesele olmayacaktı, yeter ki bir yolu olsundu. Trenin, diyelim yılda bir kez geçmesi neyime yetmeyecekti? Gerisini gerçekten önemsemeyecektim. Böyle kesin konuşuyorum, zira hiç arabası olmayan yollara da alışıktı benim memleketim, trensiz tren yollarını neden garipsesindi ki?

(Yollar insanlar gibi değildir bilir misiniz, tembelliğe alışmazlar mesela, arabalar, hatta insanlar geçmemezlik etsin, hemen kucağını ota çiçeğe açar, gün geçtikçe de dolar taşarlar bunlarla. Öyle ki, olur da bir gün biri yolunu şaşırır da uğrarsa onun ne zamandan beri böyle tenha olduğunu kolayca çıkarabilir.) 

Hayıflanmakta haksız değilim. Çocukluğumun geçtiği yerde bir tren yolu olsaydı, şimdi torbamda anlatacak ne çok şey olurdu ona dair!