Ses çıkarmadı hiçbiri. Ve herkes tutmaya başladı yasını. Ağıt ağıda karıştı. Sesleri çıktıkça döktüler acılarını, çıkarıp serdiler orta yere kederlerini. Taa arka odalardan evin tümüne yayıldılar kendi sesleri içinde.
Erkeklerse salonlarda ve mükellef odalarda dizildiler sıra sıra. Görünür oldular gelene gidene. Ancak, acıları görünür kılmaya gelince, cesaret edemedi hiçbiri buna. Tekinin sesi çıkmadı salondan dışarıya. Neden sonra yas tuttuklarının ayırdına vardılar, şöyle dediği duyuldu içlerinden birinin: "Bu tuttuğumuz "kendi" yasımızdır, değil mi?" Sustular.
güzel tarif...
YanıtlaSilTeşekkürler ulysses.
SilGüzel paragraflar. Alıntı belirtkesi olmadığına göre sana ait. Güzel ve de doğru...
YanıtlaSilTeşekkürler N.Narda. Evet, naçizane bize ait. :)
Silkısa,tadında ,net ,vurgulu bir öykü ;oldukça etkili bir anlatımın varmış sokratesin yeğeni:-))bundan böyle daha çok bekliyoruz bu öykülerini:)
YanıtlaSilTeşekkür ederim Şükriye, bunlar bana geldikçe hemen paylaşıyorum sizlerle. İlham Perisinin yolunu gözlüyorum ben de. :):)
YanıtlaSilne kadar da doğru ! ellerinize sağlık
YanıtlaSilTeşekkür ederim Gülsen Hanım.
Sil