Ne olursa olsun, yaşamaya mecbursun

Ortada bir sorun olduğu kesin. Ancak sorunun kaynağı belirsiz. Ya bende bir sorun var ya da içinde yaşadığım toplumda. 

Bu toplumun sevdiği hiçbir şeyi ben sevmiyorum, benim sevdiğim hiçbir şeyi bu toplum sevmiyor.  

Bazen duruyorum, durup düşünüyorum, düşünüp bir şeyler çıkarıyorum; yok arkadaş yok, kendimde bir sorun olsa çıkarıp sermez miyim orta yere hemencecik? Öyle kibirli böbürlü biri değilim, Allah korusun, kendimi kıyasıya eleştirmişliğim çoktur, her zaman da yaparım, bundan gocunulmaz, ama hakikaten sorun bende değil, bu toplumda bir şey var, bir düzenbazlık, bir kaypaklık, bir riyakarlık...

İşin, benim açımdan acınası yanı, bu toplumda yaşamaya mahkum olmam, yoksa Allah'ın bildiğini kuldan mı saklayacağım, bir dakika durmazdım vallaha, çekip giderdim bir yerlere, dünya –çivisi çıkmış ama– henüz cehenneme dönmüş değil, bunu da görmek gerek.

Her şeye rağmen enseyi karartmamak gerek, diye geçiyor içimden.

Bazen;

durup durup durup düşünüyorum,

düşünüp düşünüp düşünüp kendime soruyorum:

Ne oluyor oğlum?