Komşunun Kızı

Komşunun büyük kızını
tanımadık etmedik birilerine 
verdiler.

O tanımadık etmedik adamlar
sessiz sakin bir yaz günü
bizim mahalleye 
geldiler.

Düğün dernek kurmadan
uzak memleketlerine
kızı alıp 
gittiler.

Ardından 
anasının göz yaşlarını
serptiler.

---

Yine böyle bir temmuz günüydü. Mahallenin çocukları evlerinin avlusuna birikmiştik. Kızı arabaya bindirip götürdüler. Babası bahçedeki işleriyle ilgilenmeye koyuldu. O zaman anlayamazdım tabii, adam üzüntüsünü içine atmak için bahçeyle oyalanmaya gitmişti. Giden kız ablamın çocukluk arkadaşıydı. Kendileri de çocuk sayılırlardı daha. O gittikten sonra ablam içeri geçince ben de ardından girdim. Kızın anası küçük evlerinin salonunda oturmuş ağlıyordu. Neden ağladığını anlamayıp ablama sordum. Kızı gitti, ona ağlıyor, dedi. O an çok uzak bir yere gittiğini, artık hiç gelmeyeceğini anladım.