Pratik zekâ

Karnım acıktı, bir tane çizi alayım dedim. Otomata parayı attım. Çizi hareketlendi ama bir ucu gelip cama değdi, öbür ucu yerinde kaldı. Ne yapayım diye azıcık düşündüm ama fazla düşünmeye de gelmezdi ki... Bari bir daha para atayım da, arkadan gelecek olan çizi bu çiziyi de düşürsün, iki tane olsun zararı yok, nasıl olsa yerim, dedim kendime ve bir daha para attım. Bu da ilki gibi hareket etti ama ona takıldı ve o da düşmedi. Hemen yan tarafta da iki kişi çay-kahve alıyorlardı. "Burayla ilgilenen birileri var mı arkadaşlar?" diye sordum. Dönüp bana baktılar, meseleyi izah ettim. "Bunlar zaten sorunlu, bizim kantindeki de hep böyle," dedi çocuk. Demekle birlikte elini attı otomatın tepesine, bir sallamasıyla iki çizi de düştü. "Eyvallah," dedim çocuğa, aldım çizilerimi, çıktım gittim.

Pratik zekâ... Bende yokmuş, bugün anlamış bulundum vesselam.