Başımda dolanıyor melanet kuşları

Sayın Bilgisayar,

Allah senin belanı vermesin, e mi? Bozulacak zaman mıydı? Tam da yaz gelmiş, yazılıp çizilecek onca şey var, ayrıca bir dünya dert tasa var, senin bozulacağın tuttu, olacak iş mi? Ben sana ne diyeyim şimdi? Hadi beni düşünmedin, bari şu bloğu düşünseydin be! Utan biraz, utan. Her şey bir yana, bende emanetsin, bana ait olsan ben bilirdim sana ne edeceğimi. Bak benim şu eski püskü bilgisayara, yedi yıldır yanımda, bir gün olsun gıkı çıkmadı, başı bile ağrımadı neredeyse. Bir de iyi bilgisayarsın sözde. Kalitelisin. Özelliklerine bakınca benim eski bilgisayar yanına bile yaklaşamıyor. Gene de bozulmadı bir gün olsun. Sadece yaşlandı. Ona rağmen bugün hâlâ acil durumlarda yardımıma koşabiliyor. Hayır, her şeyi anlıyorum da, senin bir dediğini iki mi ettik arkadaş? Gül gibi bakmadım mı sana? Her gün tozunu bile aldım be, daha ne yapayım? “Benim ne suçum var be kardeşim, bütün kabahat virüste,” dediğini duyar gibiyim. Evet, tabii, ona da bir çift sözüm var. 

 Sayın Virüs,

Allah senin belanı versin. Hem de doya doya. Seni kim ürettiyse Allah onun da bin belasını versin. Başka işi mi yok oturup virüs yazıyor. Tır çarpsın inşallah (ama tır şoförüne bir şey olmasın, hatanın sekizde sekizi kendisinde olsun), her iki eli kırılsın, bir daha ömrü billah klavyeye dokunamasın. Değil virüs, email bile yazamasın. Amiiiin! 

(Allahım, istediğin gibi bir kul olmadığımı biliyorum, dualarımı da zaten kabul etmiyorsun, ama hiç olmazsa bu beddualarımı kabul ediver.)