21 Mart 2015

Irmaklar ve Denizler

Yıllar yılı denize su taşıyan ırmaklar gün geldi yoruldular. Biraz durup dinlenmeye karar verdiler. Denizi düşündü içlerinden biri: "Bunca yıllık emeğimize karşılık muhakkak minnet doludur deniz." Ötekiler de hep desteklediler onun bu söylediklerini. 

Dinlenmeye koyuldu ırmaklar. Denizin suyu kesilmiş oldu böylece. Bunun farkına varır varmaz köpürmeye başladı deniz, "Şunlara bak," dedi, "ben ki koskoca denizim, kendilerini ne sanıyorlar!" 

Oysa denizi deniz yapan ırmaklardı. Alındılar, gücendiler. Ama başka da bir şey edemediler.

Böylece devam etti gitti düzen.

4 yorum:

  1. Güzel farkındalık.
    Bu, böyle etti düzen, anekdotları iyi kurgular. Lakin, sanki biraz umutsuzluk kokmuyor mu? Düzenler yıkılıp gelmeseydi, bugün, bugün olmazdı. Yanılıyor muyum?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Selam Aze. Umutsuzluk da görülebilir bu yazılarda daha başka şeyler de. Fakat neylersin ki dünyanın düzeni ve ilerlemesi böyle. Dünyanın düzeni böyle neylersin.
      Bu arada, "bu böyle etti düzen" demişsin, "böylece devam etti gitti düzen olacaktı", gözümden kaçmadı. :)
      Sevgiler...

      Sil

Yorumunuzda bir web sayfasına bağlantı vermek istiyorsanız buraya bakabilirsiniz.

Yorumlarla ilgili notlar için buradaki sayfanın sonuna bakabilirsiniz.

Sayfa başına git