Ağaçlar ve Yapraklar

Yapraklar her yıl sonbahar rüzgârlarının şarkılarına kapılıp kendilerini doğuran ağaçları bir başına, çırılçıplak bırakıp gittiler.

Oysa ağaçlar buna aldırmayıp her ilkbahar yeniden doğurdular onları. Çok da sevdiler. O kadar ki, yaz gelince büsbütün kayboldular kendi yapraklarının içinde. Herkes yaprakların güzelliğine bakarken doya doya, kimselerin aklına gelmedi ağaçlara da bir selam vermek. Ama onlar bunu umursamadılar bile. 

Böylece devam etti gitti düzen.