Boş Defter Üzerine Düşünceler

Boş defter bir metafordur; içinde "başlangıç" anlamı gizlidir. Her gördüğümüz boş defterin bir gün yazılmaya "başlanacağını" varsayarız. Hiçbir boş defter ebediyen boş duracak değildir, bunu böyle kabul ederiz. Bu yönüyle insan yaşamına benzer boş bir defter. Hatta yaşamın ta kendisidir. John Locke durduk yerde tabula rasa demedi. Yaşama gözünü açan her insanın ilk andan itibaren yaşamının "boşluklarını" doldurmaya başlayacağını varsayarız. Hiçbirimiz bunun aksini hesaba katmayız; aklımızın ucundan bile geçmez bu. Çünkü dünyaya gelen her insan "dolmaya" gelmiştir. Bir insanın dünyaya nasıl geldiyse dünyadan o biçimde gideceği düşüncesi saçmadır. Anasından doğan bir bebeğin ağlamaya başlaması bile defterin yazılmaya başladığının bir göstergesidir. Ve hatta bebek dünyaya gelmeden, annesinin rahmindeyken yaşamaya başlar, böylece boş defterin üstüne atılan ilk çizikler de o an görünür olur. Boş bir defterin yazılmaya başlama anı üç aşağı beş yukarı aynıdır. Bir ilkokul çocuğunu gözünüzde canlandırmalısınız bu noktada. Dünyanın en ilgisiz, okulu en sevmeyen öğrencisi bile boş bir defter karşısında heyecana kapılır. Dünya eğitim-öğretim tarihi, boş bir defter görüp de heyecana gelmeyen bir öğrenci kaydetmemiştir. Bir öğrencinin boş defterine ilk olarak ne yazdığı da hepimizce bilinen bir şeydir; adını yazar her çocuk ilk olarak. O noktadan sonraysa, pek az kimse dışında hiç kimse bilemez artık boş defterin neyle, nasıl doldurulduğu. Çünkü yeryüzündeki insan sayısınca yaşam vardır. Yaşamlardan kat be kat fazla da yaşantı vardır. O kadar ki, bu yaşantılar gökteki yıldızları sayıca alt ederler. Böylelikle herkes kendince doldurur defterini. Başlangıcı ve devamıyla bir insan yaşamını andıran boş bir defterin yazılma süreci, sonuna gelinince insan yaşamına benzemeyi büsbütün bırakır. Baştan beri bir gün sona ereceği kabulüyle geçmiştir insan yaşamı, boş defter de öyle, gelgelelim her bir insanın yaşamı bitince bitmiştir, yeniden başlaması, bir biçimde sürmesi bu dünya gözüyle mümkün değildir artık, oysa bir defterin bitmeye yüz tutması bile yeni bir defterin geleceğinin işaretidir. Defterin tamamen bitmesiyse yeni bir boş defterin başlangıç anıdır. Yeni bir başlangıç da yeni bir heyecanı beraberinde getirecektir. Yaşamı sürdürme isteğinin ta kendisidir bu yeni heyecan. İşte bundan ötürü, insan, hayatındaki boş defterleri doldurma telaşında olmalıdır her vakit.