Fotoğrafların Anlattıkları - 6

© Costică Acsinte Archive

Fotoğrafın büyük hali şurada.
Arşivin tamamı şurada.

Geçtiğimiz kasım ayında beş gün üst üste Fotoğrafların Anlattıkları başlığıyla beş tane eski fotoğraf yayımlamıştım burada. İki-üç tane kalmıştı, sonra üstüne bir şeyler söyler onları da yayımlarım, dedim. Daha sonra internette birkaç taneye daha rastladım. İşte bu da onlardan biri.

The Commons adında, çok sevdiğim bir servisi var Flickr'ın. "Esas amacı, dünya fotoğrafçılık arşivlerindeki gizli hazinelerin paylaşılmasıdır," diye tanıtılıyor bu hizmet. Özellikle eski fotoğraf meraklıları için önemli bir kaynak.

Bu fotoğraf, Costică Acsinte adlı Rumen bir savaş fotoğrafçısına ait. 1897'de doğmuş, 1984'te ölmüş. Pilotluk okumuş ama savaş fotoğrafçılığı yapmış.
1. Dünya Savaşı sona erince bir Rumen şehri olan Slobozia'da stüdyosunu kurmuş.

Bu fotoğrafın, daha doğrusu fotoğraftaki kızların bir özelliği yok. En azından bizim için yok. Arşivde altında "İki kız" yazıyor sadece, başka da bir bilgi yok. Kendi halinde iki kız oldukları açıkça anlaşılıyor. Zaten arşivin tamamına göz attığınızda, fotoğraflarda yer alanların, çocuğundan gencine, orta yaşlısından yaşlısına kendi halinde insanlar olduklarını görürsünüz. Büyük olasılıkla Slobozia adlı o kentte yaşayanlardır.

Zaman birtakım şeylere kıymet bindirdiği gibi, birtakım şeylerin de kıymetini elinden alır. Bu fotoğraf ve söz konusu arşivdeki diğerleri bana bunu bir kez daha anımsatıyor. Eskiden tek bir fotoğraf ne kadar değerliydi, yıllar yılı saklanırdı. Oysa bugün elimize makinemizi alıyor, çekip çekip siliyoruz. İnsan bir yandan üzülüyor tabii; daha çok kıymetli şeyimiz olsaydı keşke bugün. Kıymetli şeylere sahip olmayı hangi birimiz istemeyiz? Annemizin sandığındaki resimlere ya da başka şeylere bakar, onlara sahip olduğumuz için içten içe bir kıvanç duyardık örneğin. Ama bugün öyle mi? Her birimizin bilgisayarında binlerce fotoğraf duruyor, ve hiçbiriyle kıvanç duymuyoruz, duyamıyoruz. Neden? E, çünkü değerleri yok artık: Az olan şey değerlidir. Zor elde edilen şey çok daha değerlidir. Bugün pek çok şeye sahibiz, üstelik çokça sahibiz ama değerleri yok.

İyi mi kötü mü?